Een nieuwe haan in het hok!

Vakantie. Heerlijk genieten en ontspannen zonder ook maar even aan thuis te hoeven denken. Kinderen zijn allemaal uit huis, kippetjes zitten in de tuin en worden verzorgd door mijn lieve buurvrouw in ruil voor de eitjes die ze leggen. Geen werk dat loopt te roepen, geen karweitjes die "even" gedaan moeten worden. Geen kliko's die aan de weg gezet moeten worden of van de weg weggehaald moeten worden. Even helemaal niks! Het lijkt als onwerkelijk.
Heerlijk dus. Even geen zorgen over thuis. Totdat......

Ik een zeer verontrustend whatsappje krijg van mijn buurman op de tweede dag dat wij hier zijn met een foto van een allejesusgrootte camper op de oprit van RUUF's paradise! "Camper gekocht voor de volgende keer?" Schrijft hij daarbij. Verbaast kijk ik naar de meegestuurde foto en mijn gedachtes gaan meteen over in de alarmfase. Defcon 1. "The house of The RUUF is being invated by aliens!" Ben je weer eens even niet thuis wil iedereen meteen maar weer op de felbegeerde parkeerplaats van mijn oprit, in mijn paradijs staan. Laat je even een steen onberoerd en ze invasieëren meteen de hele stoep van mijn rijk.
Nee, antwoord ik mijn buurman, voor volgend jaar heb ik een limo gehuurd waarmee we een rondreis gaan maken door de Ardennen. Heerlijk toeren over de heuveltjes. We willen weer eens iets anders dan een all inclusive en ik heb volgend jaar geen zin om zelf te rijden. En die limo is te lang om op mijn oprit te zetten. Maar 14 meter want ik hou wel van ruimte. Die steekt dan zover uit dat meteen de hele straat geblokkeerd is. Als ik dan achter instap kan ik aan de voorzijde weer uitstappen en sta ik direct bij De overbuurvrouw in de slaapkamer. Geen goed idee dus. Tenminste, van mijn kant gezien dus.

Met mijn gedachten op Defcon 1 zit ik meteen te denken om meteen een plaatselijke Doesburgse hekkenbouwer te bellen die dan als een gek een hek voor mijn oprit gaat bouwen. Met een groot, dik slot erop waarvan ik alleen de cijfercode 2475 ken. En dan....., dan eis ik gewoon parkeergeld! € 10,- per dag! Wat denken ze wel? Mijn oprit is de Efteling niet waar je sprookjes werkelijkheid worden! Nee, meer het land van NOOIT! En eraf dus. Nee, niet meteen hoor, pas als ik thuis ben. Dan gaat het hek weer open. En dat duurt nog 12 dagen dus, toch nog even 120 Eurietjes verdient. O ja, all inclusive natuurlijk.

Mijn buurman stelt mij daarna ook weer gerust. Het is de camper van Dirk. Dirk is in dit geval een valse naam voor overbuurman Arie omdat ik natuurlijk zijn privacy respecteren wil en zijn echte naam niet wil gebruiken. Dirk is dus de buurman van de overkant en heeft zijn camper zolang bij mij gezet omdat hij zaterdag toch naar de stalling gaat. Hij dacht dat dat wel zou "kunnen" vertelde mijn buurman via de whatsapp. Of het zou "mogen" heeft hij niet bij nagedacht. Maar ja. Vanuit dit donker Afrika, waar ik nu alweer in de felle zon en aan het zwembad zit te genieten van onze all inclusive en waar alles voor niks is, kan ik weinig meer doen dan het parkeergeld in gedachten bij elkaar op te tellen dat ik straks weer bij hem aan de deur moet gaan terughalen. Dag voor dag, tientje bij tientje. Ontkennen dat het zijn camper niet was gaat voor hem niet op want gelukkig heb ik de foto's nog! Er staat duidelijk "Fiat" op. Volgend jaar zet ik een parkeerautomaat neer. Gepast of pinnen. Kan alle twee dan. Ik huur dan een vluchteling in die vers van de boot komt om te controleren of er dan wel een parkeerkaartje achter de voorruit zit. Zo niet, zorg ik er eigenhandig voor dat die vluchteling de camper van de parkeerplaats af duwt. Natuurlijk komen die kosten wel weer voor rekening van de foutparkeerder want vluchtelingen werken tegenwoordig ook niet meer voor de kat zijn........, kattenbak? kattenvoer, baasje............? Tja, vroeger wist ik het nog!

Ach, weet je, in onze buurt zijn wij, in werkelijkheid, natuurlijk niet zo dat we meteen kwaad worden op foutparkeerders. Dat doen we pas na ongeveer 2 dagen. Dan pas beginnen we met het kapotmaken van de koplampen, stenen door de ruiten te gooien en de velgen te vernietigen. We tolereren elkaar, respecteren elkaar en geven elkaar de ruimte. Net zoals ik dus nu doe met mijn "ruime" oprit! Gelukkig ken ik de thuissituatie van Dirk en daardoor gun ik hem dat plekje ook wel. Ik leef dan toch wel weer met hem mee als hij 's morgens maar een klein stukje naar huis hoeft te lopen als hij weer eens het huis uitgezet is door Josephina (ook een valse naam voor zijn vrouw) omdat hij weer eens teveel geklust heeft en haar geen aandacht gegeven heeft en hij daardoor na een nacht slapen in de camper weer op handen en voeten naar de overkant kruipt om vergiffenis te vragen en weer door te mogen gaan met het schoonmaken van zijn vijver en het tuinameubelement.

Straks staat de camper weer in de stalling en wordt de afstand voor hem te groot om te kruipen na een uithuiszetting. Zo tolerant als ik ben geef ik hem dan een sleutel van de tuindeur. Als het dan nodig is kan hij altijd binnen in de tuin en op stok. In het hok. Bij de kippen. Met een beetje geluk krijgt hij dan ook wat strooigraan als de buurvrouw weer eens komt voeren.
Al verontrust het mij dan wel weer als hij 's morgens in alle vroegte begint met kraaien. Dát zal de buurt vast niet leuk vinden!

Ik verheug mij nu al op het fotootje dat mijn buurman volgend jaar zal sturen.